“Mistiklal, canımın içi.
Ben bitirme projemi bitirdim.
O da beni…”
5 arkadaş şöyle bir dinlenelim, kendimize gelelim, sohbet edelim diyerek jüri ertesi İstiklal’e çıktık. Teras istiyorduk, Gemi diye bir yer varmış dediler ve denemek isteyenler olarak olur dedik ve gittik. Yeri Tavanarası‘na giden sokakta; ama ona gelmeden önce ve solda.
Gemi’yi bina olarak olarak alırsak motor dairesinden girip üst güverteye kadar çıkıyorsunuz. Güverte de gerçekten güverte hani. Beyaz eskimiş ahşap zemin döşemesi, mavi tonları falan… Terasa gelmeden önceki yerlerin çekiciliği de fena değil. Yuvarlak pencerelerini sevdim. Kendi apartman projemde de kullanmıştım. Kısaca ilk girdiğimde etkilendim diyebilirim.
Neyse terasa oturduk sipariş verdik. Biz 2 kişilik karışık tabak söyledik ama kanmayın: onunla 2 kişi doymaz anca 1.3 kişi… Bir de çok bekledik sanki. İçeceklerin gelmesiyle yemeklerin bize kavuşması arasındaki mesafeyi içeceğin azalmasından orantılayarak/ölçerek söylüyorum. Sonuçta geldi, biz 2 kişi doymadık ve diğer tabaklara saldırdık. Yedik bitirdik, beğendik; özellikle arkadaşların Saksıda Patates‘i fena değildi ve gerçekten saksıdaydı; ama diğer arkadaşın tavuk biraz az pişmişti. İmece usulü doyduğumuz teras, manzara görse biraz daha iyi olurdu gerçi en ucundaki platforma çıkınca beklenmedik bir Sarayburnu manzarası çıkıyor karşınıza ama aynı yerde ters yöne bakınca ütü yapan bir amcanın penceresiyle karşı karşıya da kalabiliyorsunuz.
Sevdim aslında ama yanımda çok para olmadığından heralde pahalı gelmedi değil. Soda 3.5, açık efes 33 ise 5 lira. Yemekler 12’den başlıyor. Bir de üstüne %10 garsoniye almaları hiç anlamlı değildi. İşler karıştı ve çıkana kadar para hesaplamak zorunda kaldık. Ben mekanların fiyat politikalarını az-çok bilirim, normale yakındı yine; ama bir daha düşünseler iyi olur. Özellikle kahve-fal fiyatlarını… (25)
Çıkarken tuvaletlere de baktım, hoştu; ama kullanmadan bişey diyemem…
Bu kadar.
Meraklısına: web | mail | twitter | face | ekşi | mekanist
- Bedri Rahmi Eyüboğlu ve Çağdaşlarından Mektuplar – Biz Mektup Yazardık @İş Sanat / Son Gün 20 Haziran - 11 Mayıs 2015
- Köfteci Hüseyin - 10 Mayıs 2015
- Yüzyılların Yüz yılı @SALT Beyoğlu / 10 Mayıs Son - 11 Nisan 2015
hmm tuvaletleri de ben anlatayım madem.. korku filmi gibi mübarek. biçimi oldukça garip, duvarda insanı içine çekiyomuş izlenimi veren(:P) bi boşluk, boşluğun içinde de koca koca havalandırma kanalları ve tuhaf derinden gelen bi ses… ben şahsen içeride 30 sn den fazla kalmamak için cebelleştiğimi çok net hatırlıyorum:)
ayrıca fal evet 25 ytl. dilek isimli bi kadın bakıyor. bi dolu küfür ediyor. fal bakan kadınlarda bi çeşit içten görünme arayışı sanırım bu. hiç bişi de bilemiyor. arkadaşımla tıpatıp aynı şeyleri söylediydi tey teeyy.. kadında para kazanmak için burdayım, yakında bırakıcam bu işleri zengin olucam havası vardı. gittiğimizde karşılaştığımız fal baktırmaya gelen kadın ağzından çıkacak kelimelere hayran hayran bakıyor her söylediğini yapacakmış gibi duruyordu. evet biz bunu yedik!
Geçmiş olsun sayın Adsız 🙂 Seviyor musunuz peki genel olarak?
cık! sevmedim:)) tavanarası bir numara:)
Doymayan iki kişiden biri olarak diyorum ki sevgili arkadaşlarımız olmasaydı halimiz nice olurdu sayın penbeoğlu.. Bir de garsonun tutumunu beğenmedim. Zorla alınan servis paralarını da kınıyorum. Hesap karıştı, jüriden çıkan kafalarımız karıştı.. Bu arada muhteşem fotoğraftan haber var mı?
Pingback: mistiklal.com | Yine mi Valentine! : Sevgililer Günü Dosyası 2014