Mano’yu 2010 yılında Tünel’de açtıkları ilk şubelerinden beri düzenli olarak takip etmekteyim. Daha sonra orası Asmalımecit’e taşındı, hatta yakın zamanlarda İstiklal’de ikinci şubelerini bile açtılar(Galatasaray’da), sadık bir müşterileri olarak, artık yazma vaktim gelmiş de geçiyordu. Şimdi yazımı yazmadan önce, internetteki diğer yorumlara elbette ki göz attım ve beğenen kadar beğenmeyeni de olduğunun farkındayım. O sebepten önce ben fast food olarak bir burger yemek istediğimde beklentim nedir onu söylemek istiyorum:
-Bir doymak isterim arkadaş, ben ancak çok açsam hamburcuk ve patates isterim. İşte bu yüzden öğün bittiğinde midem dolu hissini doya doya yaşamalıdır.
-İkinci olarak köftesini normal hamburgerlere oranla biraz daha Türk damak tadına uygun isterim; bu da karabiber oranını, hafif sulu ama çiğ olmamasını ve mangal tadını içermektedir.
-Üç yerken kola dışında iyi bir seçeneğim olsun isterim.
Mano üçüne de hitap ettiği için benim çok sevdiğim bir mekân haline geldi. Hele bira çeşitlerinin içinde Bomonti olması beni direkt tavlamadı desem yalan olur. Beklentilerimin üzerinde olup beni mest eden iki noktası daha var; birincisi Ottoman Burger isimli ürünleri, patlıcan ve hellim ile hazırlanan tam bir Türk lezzeti (hele baharatlı patatesle birleşince parmaklarınızı yersiniz). İkincisi ise kullandıkları ekmekler; hafif mayalı böyle açma-poğaça tadında! (tabi Mistiklalciler, bu tamamen zevk meselesi Mano’yu sevip tek eleştirdiği nokta bu ekmek olanlar da var). Fiyat-performans oranını ise çok sağlam buluyorum zira İstiklal’in başka burgercilerinde daha çok para sayıp aç kalmışlığımız var (ki onların da yazıları elbette yolda).
Mistiklal’in hassas noktası olan tuvaletlere gelecek olursak iki şubesinde de şimdiye kadar temiz ve düzgün tuvaletler ile karşılaştım. Bu İstiklal için kesinlikle mühim bir nokta açıkçası, pahalı yerler de bile ne tuvaletler görüyoruz malum.
Neyi eleştireceksin diyeceksiniz, onu sona saklamıştım:) peçete politikalarını! Buradan Mano’ya sesleniyorum hani masanın yanına güzel bir yer yapmışsınız; hardal, tuz, ketçap vb için, oraya niye bir de peçetelik koymadınız yahu? Sipariş sonrası garson masaya adam başı tek bir peçete bırakıyor gerisini bir bir istemek zorunda kalıyoruz. Kardeşşş demek istiyorum, bu sattığınız naneyi ellerimizle yemek zorundayız, erkek arkadaşımızın karşısında maymun olmadan yememiz o peçetelere bağlı, gözünüzü seveyim cimrilik etmeyin yığın şu peçeteleri masaya kepaze olmayalım kurban olayım. Evet, tek serzenişim buydu.
Bunun dışında, yiyelim yedirelim diyorum. Gönül rahatlığıyla tavsiye ediyorum, afiyet olsun!
- André Manoukian Quartet @Fransız Sarayı Bahçesi/ 10 Temmuz 2015 - 4 Temmuz 2015
- “Onlar” İpek Duben @SALT Galata / 28 Nisan – 28 Haziran - 3 Mayıs 2015
- Tiyatro Alesta Nisan 2015 Programı - 2 Nisan 2015
Geçen gün yaşadığım tecrübeden sonra bunu yorum olarak eklemem gerektiğini düşündüm, yukarıda görülebileceği gibi peçete cimriliğinden veryansın etmişim:) Son gidişim de bu konuda daha bonkör davranmaları hoşuma gitti, okuyup mu tepki verdiler bilmesem de, güzel bir gelişme:)